رژ لب در طول جنگ جهانی دوم، فروش بسیاری زیادی داشت! حتی با اینکه منابع کمیاب شده بود و درآمدها کاهش یافته‌ بود! حتی پس از حملات ۱۱‌سپتامبر در نیویورک، گزارش شد که فروش رژلب در این ایالت تقریبا دو برابر شده است. از طرفی بااینکه همه‌گیری ویروس کرونا ما را مجبور به استفاده از ماسک‌هایی کرد که دهانمان را می‌پوشاند؛ اما گزارش شد که در سال 2021، فروش رژلب در آمریکا 80 درصد افزایش‌ یافته است.

تئوری این پدیده به عنوان «تاثیر رژلب» شناخته می‌شود. درواقع هنگام مواجه شدن با یک بحران اقتصادی، مصرف کنندگان برای داشتن احساس خوب به کالاهای لوکس (اما کوچک‌) مانند رژلب روی می‌آورند‌. اولین رژلبی که به صورت تجاری در دسترس بود، در سال 1870 تولید شد؛ اما هم مردان و هم زنان از زمان‌های قدیم روی لب‌های خود رنگ می‌زدند.‌ در مصر باستان ، هم مردان و هم زنان از رژ لب به عنوان نماد جایگاه اجتماعی استفاده می‌کردند. با این حال در یونان باستان، رژ لب توسط طبقات بالا رد شد و برای فاحشه‌ها در نظر گرفته شد.

درواقع روسپی‌ها‌ باید رژلب می‌زدند تا مردان بتوانند آنها را شناسایی کنند. رژ لب در روم باستان در میان مردان و زنان محبوب بود؛ اما حاوی مواد سمی مانند سرب، سنگ آهن و فوکوس (نوعی جلبک) بود کهاثرات مضری بر سلامتی داشت. برخی از اولین موادی که برای ایجاد رژ لب استفاده می‌شد ، چربی حیوانی، مغز گاو، موم زنبور عسل و سنگ‌های قیمتی خرد شده بود.

اولین رژلب long-wear‌(بادوام) دنیا توسط یک شیمیدان زن به نام Hazel Bishop ساخته شد. او این فرمول را هنگام کار در آزمایشگاه تخصصی پوست و پس از جنگ جهانی دوم کشف کرد. اولین رژ لب قلمی (چرخان) هم در سال 1923 ظاهر شد. تخمین زده می‌شود که یک زن در طول زندگی خود به طور متوسط ​​1780 دلار برای رژ لب خرج می‌کند. اعتقاد بر این است که‌ «رژلب قرمز» پرطرفدارترین رنگ است؛ زیرا رنگ قرمز با تمام رنگ‌های پوست هماهنگ می‌شود.