بروز ارجمند نام شناخته شده‌ای برای علاقه مندان محصولات نمایشی در ایران است. او که بازیگر تعداد زیادی از آثار نمایشی پربیننده سینما، تلویزیون و شبکه نمایش خانگی ایران بود، حالا ساکن شهر لس‌آنجلس است و نمایشی به نام «پازل» را همراه احسان کرمی در شهرهای مختلف آمریکای شمالی اجرا می‌کند. نام برزو ارجمند در روزهای اخیر به دلیل انتشار عکسی که او را در حال حمل پرچم شیر و خورشید نشان می‌داد، در شبکه‌های اجتماعی مطرح و بحث‌انگیز شد.

این بازیگر درباره مهاجرت خود گفت: «دلیل اصلی من برای مهاجرت، فقط کارم نبود. در حقیقت، دلیل اصلی‌ام به نوعی آینده پسرم بود. احساس می‌کردم هیچ آینده‌ای ندارد. یعنی دلیل کاملاً شخصی است. تصمیم گرفتم در ایران تحصیل نکند و بتواند برای خودش با فکر باز، راه بهتری را انتخاب کند.»

این بازیگر درباره ممنوع کاری خود در سال ۱۳۸۲ گفت: «در یک مهمانی من و یک سری از دوستانم را گرفتند. مهمانی اصلاً بزرگی هم نبود. ۱۶ماه ممنوع از کار شدم و بعد از آن رفت‌وآمدها، در آن پرسش و پاسخ‌ها یک زمانی دیگر اصلاً بازیگری برایم مهم نبود. اتفاق مهم این بود که می‌گفتم من باید فقط کار کنم، چون آن ۱۶ ماه، خیلی به من فشار آورد. خیلی زیاد به من فشار آورد… ولی این که شما بگویی به آن فکر نمی‌کردم نه، اصلاً این‌جوری نبود. البته شما هم باید این را در نظر بگیری که شغل من به هرحال بازیگری بود و باید ارتزاق می‌کردم.»

برزو ارجمند درباره حضورش در آثار مسعود ده نمکی در گفتگو با رادیو فردا گفت: «ما دقیقاً ۱۸۰ درجه مقابل یکدیگر بودیم. او طرز فکر دیگری داشت و من طرز فکر دیگری. شاید الان که بر می‌گردم به این فکر می‌کنم که نباید بازی می‌کردم ولی راستش نقشی که در «معراجی‌ها» بازی کردم یا نقشی که در «دادستان» بازی کردم، خیلی نقش معترضی بود، مخصوصاً در «دادستان» و من آن نقش معترض را در حقیقت فکر می‌کردم کار درستی است که من در یک کار مسعود ده‌نمکی دارم این گونه نقش معترض را بازی می‌کنم. ولی الان که از دور به آن نگاه می‌کنم، شاید نباید انجام می‌دادم.»

او در بخشی از مصاحبه‌اش درباره اجرای نمایش «پازل» که در آمریکا و کانادا روی صحنه است گفت: «من یک سال است دارم نمایش «پازل» را با احسان کرمی در آمریکا و کانادا اجرا می‌کنم و در این یک سال اتفاقاً به طرز خیلی عجیبی، همین اتفاقاتی را که کف خیابان‌ها می‌افتد، ما داریم نمایش می‌دهیم. همین اتفاقات را. خط مشی من، تفکر من، همان نمایش «پازل» است که دارد اجرا می‌شود.»